Η εποχή της άνοιξης εκτός από τη χαρά και την απόλαυση της βόλτας στο δάσος, τη διαρκή ανάγκη για να ζούμε την αναγέννηση της φύσης φρέρνει δυστυχώς και πολλές αλλεργίες. Αλλεργίες που μας προβληματίζουν στην καθημερινότητά μας και που μας ταλανίζουν για χρόνια. Η πιο κοινή εποχική αλλεργία είναι η αλλεργική ρινίτιδα, η οποία ταλαιπωρεί πολλά παιδιά και ακόμα περισσότερους ενήλικες.
Πρόκειται για μία συχνή φλεγμονώδη διαταραχή του ρινικού βλεννογόνου η οποία οφείλεται σε ευαισθητοποίηση του ατόμου σε ένα αλλεργιογόνο του περιβάλλοντος.
Προβάλλει συνήθως στην παιδική και νεαρή ενήλικο ζωή, παρόλα αυτά τα συμπτώματα μπορούν να εμφανισθούν ακόμα και κατά την διάρκεια της βρεφικής ηλικίας.
Σε αυξημένο κίνδυνο για την εμφάνιση της νόσου βρίσκονται τα παιδιά με οικογενειακό ιστορικό αλλεργικής ρινίτιδας και ατοπίας, τα παιδιά που άρχισαν να διατρέφονται με στερεά τροφή πολύ νωρίς κατά την βρεφική ηλικία, παιδιά των οποίων οι γονείς καπνίζουν μέσα στο σπίτι και τα παιδιά που έρχονται σε μεγάλη επαφή με κάθε τύπου αλλεργιογόνα.
Η αλλεργική ρινίτιδα διακρίνεται στην εποχιακή και στην χρόνια. Η εποχιακή εκλύεται κυρίως από την γύρη των φυτών που είναι σε ανθοφορία, ενώ η χρόνια κυρίως σε αλλεργιογόνα που βρίσκονται εντός σπιτιού όπως το ακάρι της σκόνης, τα φτερά από τα μαξιλάρια,οι τρίχες των ζώων, η μούχλα κ.α.
Η διάγνωση της αλελργικής ρινίτιδας γίνεται με την λήψη ενός καλού ιστορικού από τον Παιδίατρο, το οποίο θα περιλαμβάνει στοιχεία για το περιβάλλον που ζει το παιδί, το αλλεργικό οικογενειακό ιστορικό(γονέας με ατοπία) και την κλινική εξέταση.
Μπορεί να πραγματοποιηθούν επίσης δερματικές δοκιμασίες που αναδεικνύουν την υπερευαισθησία σε διάφορα αλλεργιογόνα καθώς εξέταση των ρινικών εκκρίσεων. Σε γενικές γραμμές αυτά δεν χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα στην καθημερινή κλινική πράξη παρά μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Η πρόληψη της αλλεργικής ρινίτιδας επιτυγχάνεται με την αποφυγή των αλλεργιογόνων του περιβάλλοντος για παράδειγμα την απομάκρυνση των ζώων από το σπίτι ή το σχολαστικό καθάρισμα με ηλεκτρική σκούπα καθημερινά ώστε να απομακρυνθεί το τρίχωμα τους.
Επίσης συνίσταται καθημερινό τίναγμα στρωμάτων, σεντονιών και μαξιλαριών καθώς και η κάλυψη τους με θήκες έτσι ώστε να μειωθεί η έκθεση στο ακάρι της σκόνης. Διάφορες μελέτες έχουν αποδείξει ότι η χρήση κλιματιστικών μειώνει την έκθεση στην γύρη.
Από φαρμακευτικής πλευράς, η αλλεργική ρινίτιδα αντιμετωπίζεται με την χρήση αντιισταμινικών από το στόμα τα οποία συνήθως μειώνουν την φαγούρα, το φτάρνισμα και την ρινόρροια. Το μπούκωμα της μύτης μπορεί να αντιμετωπισθεί με ρινικά αποσυμφορητικά, ενώ σε όλες τις περιπτώσεις είναι πολύ βοηθητική η ενστάλλαξη ορού στην μύτη.
H θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας είναι σημαντική γιατί η παραμέληση της ενδέχεται να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως η ωτίτιδα και η παραρρινοκολπίτιδα.